Woensdag, 23-11-2022 Van Adelaide naar Kangaroo Island

Het was vroeg vanmorgen. Om 06.30 uur vertrokken we met ons ontbijtpakket richting Kangaroo Island. Eerst twee uur rijden in de bus en vervolgens met de ferry in Cape Jervis naar Kingscote op het eiland. Het ontbijtpakket was dit keer echt heel goed: pakje jus d'orange, bananenbroodje, klein croissantje, chocoladebroodje en kaasbroodje en een soort paninibrood met gebakken ei, kaas, ham en sla ertussen. Geen klagen dus.

Bij de ferry de koffers overgeladen van de grote bus in een klein bagagebusje en een uurtje gevaren. Het leek de Breskense boot wel. Gelukkig was het weer een stuk beter en scheen zelfs de zon. Dat is eigenlijk de rest van de dag wel zo ongeveer gebleven.

Aangekomen op het eiland moesten de koffers weer overgeladen worden in een bus van het eiland (die moeten er natuurlijk ook wel wat aan verdienen) en toen kregen we een chauffeuse/gids. Wat een gedoe... Het Engels is slecht te verstaan. Die Australiers knauwen zo, het is niet te vergelijken met de Engelsen, wel met de Amerikanen.

Het eiland is door stijging van de zeespiegel zo'n 9000 jaar geleden losgekomen van het andere eiland (Australie). De dieren die daar leven zijn anders dan in Australie zelf, omdat zij meer in hun natuurlijke omgeving zijn ontwikkeld, dus zonder andere invloeden. De belangrijkste plaatsen zijn Kingscote en Penneshaw. In die eerste slapen wij vanavond.

De eerste stop op het eiland was bij een bijenhouder. Stelde niets voor, daar hoef je deze reis niet voor te maken. Bij de tweede stop gingen we een eindje lopen richting strand. Niet alleen de wandeling was na al dat bus-zitten heerlijk -de zon scheen inmiddels-  maar ook de zee was prachtig. Op het strand, en daar ging het natuurlijk om, lagen de zeeleeuwen te zonnen. De kleintjes waren een beetje aan het oefenen om te zwemmen en sommigen waren aan het huilen om hun moeder. Die laatste is telkens voor drie dagen weg om voedsel in te slaan, dus dan worden zij gemist door hun jongen. Het is trouwens geen pretje om een vrouwtjes zeeleeuw te zijn: zij is 18 maanden zwanger, krijg een jong en twee weken later alweer zwanger. Dan moet zij dus tijdens de tweede zwangerschap genoeg melk produceren/ontwikkelen voor haar nieuwe jong. Nou, dan gaat dat bij ons makkelijker!

Uiteraard moest er ook geluncht worden. Die hadden we met de hele groep. Het bleek een (maaltijd) kipsalade en een citroentaartje als nagerecht. Lekker. Vandaag dus een flink ontbijt en een goede lunch, dus vanavond weer niet uit eten. We hadden nog bananenbrood, een panini, fruit en een grote bak yoghurt. Overigens was er maar een mogelijkheid om te gaan eten hier. Het is wel een belangrijke stad (?) waar wij overnachten, maar heel klein. Je kon dus in het hotel eten, maar niet allemaal tegelijk en andere adressen zijn er vrijwel niet. 
Enfin, wij hebben ons weer zelf gered.

De laatste stop was bij de Remarkable Rocks. Inderdaad remarkable! De rotsen zijn 500.000.000 jaar oud en veranderen telkens door de wind, regen en zout. Echt bijzonder om te zien. Ook daar lagen weer zeeleeuwen.

Conclusie van deze dag is dat we weer een mooi stuk natuur hebben gezien, maar daarvoor wel erg lang in de bus hebben moeten zitten. Maar, je moet er wat voor over hebben.